To sam napisałem, ale nie wiem jak :D

Ze swym sercem rozdartym, stałem na krawędzi,
Zastanawiałem się nad tym co źle zrobiłem.
I tak stojąc samotnie, życie przed oczyma mi pędzi,
Żyć już nie mogę bo twą miłość zraniłem.

Wspominam chwile razem spędzone,
Będąc z tobą czułem, że śniłem.
Wiem, że to wszystko jest już stracone,
Bo cię naprawdę strasznie skrzywdziłem.

Już wiem, że w pocałunku się nie spotkamy.
Już wiem, że mogę powiedzieć co zrobiłem.
A myśląc o tym w oczach mam łzy,
A wszystko przez to, że Cię zdradziłem...


A to już wyczaiłem w pewnej książce

"Ciemność jest szczodra.
Jej pierwszym darem jest ukrycie: nasze prawdziwe twarze pozostają w mroku, pod skórą, a prawdziwe serca spoczywają w jeszcze głębszej ciemności. Lecz największym darem ukrycia nie jest to, że możemy ochronić własne tajemne prawdy, ale to, że ukryte są przed nami prawdy dotyczące innych.
Ciemność broni nas przed tym, czego nie ośmielamy się wiedzieć.
Jej drugim darem jest pocieszająca iluzja: łatwość łagodnego snu w objęciach nocy i piękno tego, co przynosi wyobraźnia, a co w surowym świetle dnia wydawałoby się odpychające. Największym pocieszeniem jest jednak iluzja, iż ciemność jest stanem przejściowym i że po każdej nocy przychodzi nowy dzień. W istocie bowiem to jasność dnia jest stanem przejściowym.
Dzień jest złudzeniem.
Trzecim darem jest samo światło: tak jak dni są podkreślane przez noce, które je oddzielają, jak gwiazdy są uwidocznione na tle nieskończonej ciemności, po której krążą, tak mrok przygarnia światło i ukazuje je nam z samego jądra siebie.
I w ten sposób każde zwycięstwo światła jest zwycięstwem ciemności."


"Ciemność jest szczodra i cierpliwa.
To ona sieje ziarno okrucieństwa w gruncie sprawiedliwości, ona sączy pogardę we współczucie, ona zatruwa miłość drobinami zwątpienia.
Ciemność pozwala sobie na cierpliwość, ponieważ najmniejsza kropla deszczu wystarczy, by ziarna te zaczęły kiełkować.
Deszcz nadejdzie, a ziarna wykiełkują, bowiem ciemność jest dla nich glebą i chmurą nad nimi; czeka wytrwale za gwiazdą, która daje im światło.
Cierpliwość ciemności jest nieskończona.
Wcześniej czy później nawet gwiazdy muszą się wypalić."

"Ciemność jest szczodra, jest cierpliwa i zawsze zwycięża.
Zawsze zwycięża, ponieważ jest wszędzie.
Jest w drewnie w płonącym kominku i w kociołku zawieszonym nad ogniem; jest pod twoim fotelem, pod stołem i pod pościelą która leży na twoim łóżku. Wyjdź w słoneczny dzień a ciemność będzie ci towarzyszyć, uwiązana do podeszwy twoich stóp.
Najjaśniejsze światło rzuca najmroczniejszy cień."

"Ciemność jest szczodra, jest cierpliwa i zawsze zwycięża, lecz w samym sercu jej siły leży jej słabość: wystarczy jedna, jedyna, samotna świeca, by ją pokonać.
Miłość jest czymś więcej niż świecą.
Miłość potrafi zapalać gwiazdy."

A to jest Sonet - erotyk - który na polaka cza napisać było

Oczy, ma miłości, masz wspaniałe brązowe
Twarz twa blaskiem radości się mieni,
Włosy masz krótkie i ciemne, wspaniale kręcone
Ciągle myślę, czy jest ktoś od ciebie piękniejszy na ziemi.

Twój chód jest niczym anielskie stąpanie
Gdy patrzysz w me oczy, myślisz coś miłego
Jest to coś pięknego, niczym muzyki granie
"Czuje miłość do niego!"

Łzy smutku z twych oczu są dla mnie bolesne,
Niczym strzała przebijająca serce pełne miłości
Mam nadzieję, że w tym sercu i na twarzy nie zabraknie radości.

Twój obraz istnieje w mej głowie, odkąd cię ujrzałem
Wciąż czuję twą obecność przy mnie,
Smutek i pustkę w sercu, i duszy czułem gdy cię nie znałem.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

To by było na tyle :D z mojej strony. Czekam na odpowiedzi.